De laatste wisten jullie datjes......
Dat zaterdag j.l. 12 febr. 2011 het alweer een jaar geleden is dat hier in Vancouver de Olympische en Para-olympische winterspelen werden gehouden.
Dat dit in het centrum gevierd werd en alle Canadezen in hun rood-witte kleding kwamen.
Dat het Museum of Arts die dag gratis toegankelijk was voor iedereen.
Dat het vandaag 14 febr. Valentijnsdag is en dat hier weer eens een dag is om je geliefde in de bloemetjes te zetten.
Dat de dag nadat wij met de Cessna boven de bergtoppen vlogen er 2 Cessna's hier in de buurt met de vleugels tegen elkaar kwamen en neerstorten en de 2 piloten hierbij omkwamen.
Dat bijna alle auto's hier in Canada een automatische schakeling hebben en dus geen handremmaar een voetrem.
Dat hier bijna geen rotondes zijn en enorm veel verkeerslichten
Dat verkeersboetes hier verdubbelen op plaatsen waar aan de weg wordt gewerkt
Dat hier in de spitsuren een rijbaan is speciaal voor auto's waar minimaal 2 personen in zitten
Dat wij meestal alleen op deze baan rijden
Je hier rechts in mag halen, maar bijna niemand hier inhaalt
Iedereen zich hier keurig aan de snelheid houdt, geen middelvingers opsteekt en zeer (wel heel erg) langzaam rijdt
Hier dan ook opmerkelijk weinig verkeersdoden te betreuren zijn
De bibliotheken hier zeer ruime openingstijden hebben nl. 7 dagen per week
Je hier zoveel mag lenen als je wilt en zelfs de cd's en films gratis zijn
Wij dan ook de hele winter hier films hebben gekeken en cd's gespeeld
Hier alle apparaten op 110 volt werken
Hier nog heel veel electriciteitsdraden via houten palen over de weg lopen
Er hier winkels zijn die 24 uur per dag open zijn
Supermarkten hier 7 dagen per week open zijn
Iedereen hier met plastic (creditcards) betaalt ook voor kleine bedragen
Zij hiermee airmiles kunnen verdienen
Wij enorm veel plezier hebben gehad van onze Tom Tom die ons overal heen bracht
De 4 maanden er bijna opzitten en wij alvast aan het opruimen, pakken en poetsen zijn
Dat het nu al voor de 4e dag regent
Dat wij een fantastische tijd hebben gehad hier in Canada
Dat wij iedereen willen bedanken die ons heeft voorzien van leuke ideeën, dinertjes, woonruimte enz.
Wij hopen dat zij allemaal eens terugkomen naar Nederland en ze bij ons net zo gastvrij zullen worden ontvangen als wij bij hen.
Dat dit ons laatste bericht is op dit blog en dat wij jullie lezers allemaal willen bedanken voor de reacties en leuke mailtjes
Als jullie zin hebben natuurlijk van harte welkom zijn om thuis bij ons foto's te komen kijken
We er ongeveer 700 hebben, dus dat moet genoeg zijn.
Wij vanaf de 20e febr. weer thuis te bereiken zijn.
Fly like an eagle....
Het viel niet mee om afscheid te nemen van het boomstammenhuis in Courtenay.
Toen we alles ingepakt hadden, het huis schoon was en de poes verzorgd heb ik nog een tijdje in de tuin naar de innlet staan kijken. Vandaag was een prachtige dag met een flink windje (het waait hier maar zelden) en het uitzicht op de besneeuwde toppen van de bergen aan de overkant op het vasteland was schitterend.
Wat een droomplek, de buren hebben een zitje gemaakt op een overstekende rots en kunnen van de zomer onder de boom zitten en kijken naar de voorbijkomende cruiseschepen die naar Alaska varen en de walvissen en zeehonden.
Via de 'Oceanroad' reden we naar Nanaimo voor de oversteek terug naar Horseshoebay.
De Street of Georgia was behoorlijk woelig, maar de uitzichten prachtig.
Een heel andere wereld om weer in de metropool Vancouver te zijn. Wij wonen dan wel in Coquitlam wat 30 km van Vancouver ligt, maar ook daar is het een hele drukte en zitten er winkels en bedrijven in overvloed. Effe wat anders dan de rust op het eiland en de hertjes in de tuin.
We hadden geluk met het weer en er was nog één ding op de adviezenlijst van Claus wat we nog niet gedaan hadden en waar het prachtig weer voor moest zijn en dat was vliegen in een 'Cessna' een éénmotorig propellervliegtuig (voor 4 personen incl. de piloot).
We waren in de buurt van de airport van Pitt Meadows, een klein vliegveldje waar piloten hun opleiding krijgen en vluchten in de omgeving worden gemaakt voor toeristen.
We gingen informeren naar de mogelijkheden en konden meteen boeken voor een vluchtje voor de volgende dag. Het gaat daar allemaal heel gemoedelijk, niet aanbetalen, niks tekenen dat je meegaat op eigen risico en de prijzen vallen heel erg mee.
De volgende morgen om 11 uur stonden wij klaar voor vertrek. Het was niet zo helder als gisteren maar volgens de piloot was het over de bergen heen prachtig.
Hij stelde voor om de Fraserriver te volgen en door de Fraservalley te vliegen (dan zie je de blauwebessenstruiken met hun rode takken zo mooi) en dan over de besneeuwde toppen van de bergen naar het prachtige meer van Harrisson Hot Springs (naar die plek waar wij al diverse keren naar de Bald Eagles zijn wezen kijken)
Wat een belevenis. Anne-Marie zat voorin naast de nogal brede piloot dus kon zich nauwelijks bewegen laat staan foto's maken. Ad had 2 plaatsen achterin dus was vandaag de fotograaf.
Koptelefoon op om met elkaar te communiceren en de berichten te horen vanuit de controlltower betreffende zicht, windsnelheid, hoogte enz. Het was een schitterende tocht. Er was geen wind dus het vliegtuigje vloog heel rustig op 1600 m.over de toppen van de besneeuwde bergen.
Tijdens de terugvlucht vlogen er 3 Bald Eagles hoog boven het vliegtuigje.
Na een soepele landing en foto's met de piloot lunchten we in de kantine van het vliegveld tussen de piloten.
Jammer pa of Cor dat jullie niet in de buurt waren, want er had nog een persoon meegemogen, maar die mocht niet veel wegen.
Brits Victoria
Het lijkt wel of je in Engeland bent, ditstukje Canada doet wel heel Brits aan.
Er zijn veel pubs, Engelse tearooms waar je een High Tea kunt gebruiken en enorm veel prachtige huizen, die allemaal aan de innlet liggen.
Het lijkt wel of hier alleen maar miljonairs wonen. Je kunt helemaal om de punt van het eiland rijden, met constant uitzicht op zee met kilometers de mooiste huizen met prachtige tuinen.
Inderdaad we kunnen ons nu voorstellen dat Sarah zegt dat als je op het eiland woont je geen enkele behoefte hebt om naar het vaste land te gaan want ze hebben hier alles.
Zij vertelde dat men van plan is om een brug te gaan bouwen tussen Vancouver Island en het vaste land, maar volgens haar hebben de eilanders daar absoluut geen behoefte aan.
Er zijn meer dan genoeg winkels, enorm veel restaurants en hotels, een Imaxtheater, musea, een concertgebouw,wandel en fietspaden langs de zee en weer allerlei nationale parken.
We hebben in 8 dagen de omgeving verkend en gezellig gegeten in het appartement van Derek en Audrey die we met kerst hebben leren kennen.
Via Cowichan Village reden we de kustroutenaar Duncan, Ladysmith en Chemainus.
Chemainus leefde vroeger alleen van de houtindustrie. Nu komen er ook toeristen naar dit kleine plaatsje aan zee om de muurschilderingen te bekijken die hier door kunstenaars zijn aangebracht. Leuke plaatsjes met kleine winkeltjes, oude huizen, haventjes en sfeer.
Nog een week bleven we in het boomstammenhuis aan de Innlet.
Hier in het midden van het eiland ziet het er heel anders uit. Veel meer ruimte dan in Victoria en minder mooie huizen dan in de miljonairswijken van het zuiden.
Het was nog een paar dagen mooi weer zodat we naar Cathedral Grove reden (Mc Millanpark) waar nog Douglasdennen en Redcedars staan uit de tijd voordat Columbus Amerika ontdekte. Bomen die tussen de 80 en 90 meter hoog kunnen groeien.Heel jammer dat er in 1997 een enorme storm door dit bos raasde waarbij veel van deze prachtige oude bomen die niet zo erg diep wortelen omviel.
Ook reden we nog een keer door het Strathconapark naar Goldriver, waar vroeger de goudzoekers in het ijskoude water stonden om met hun schaaltje goud uit het water te zeven.
Zij leefden toen in erbarmelijke omstandigheden, maar als je dan ook goud vond was je binnen. In Campbell river is een museum waar alles over de First Nations, goudzoekers, houtloggers en de zalmindustrie wordt verteld.
Hier zie je ook dat zowat heel Noord Amerika en Canada vroeger van de Indianen was. Op oude kaarten zie je de oude namen van de plaatsen en de Indianenstammen.
Nu kun je ook nog duidelijk zien waar de Indianen wonen. Nergens zie je langs de weg reclameborden alleen op het land van de First Nations. De huisjes waar ze in wonen zien er niet uit en er ligt overal afval, oude auto's en rotzooi.
Vanmorgen hebben we in de stromende regen gewandeld in het Seal Bay Nationaal park wat hier aan het eind van de straat begint. Zelfs in de regen is het prachtig om in zo'n bos te wandelen. Op de grond groeien enorme varens en de bomen en rotsen zijn begroeid met mos. Overal zie je water stromen in deze regenwouden.
Eind van de middag komen de reeen uit het bos en lopen hier door de voortuinen.
Ze zijn helemaal niet bang. Je moet wel erg uitkijken als je met de auto in het donker rijdt want langs de weg staan overal reeen.
Morgen verlaten we definitief het eiland. We rijden met de auto naar Namaino langs de mooie kustroute en gaan met de ferry over naar Horseshoe Bay, we hebben dan nog tot volgende week vrijdag de tijd om vanuit Coquitlam Vancouver te bekijken want de 18e februari vliegen we naar huis om de 19e aan te komen in Dusseldorf.
Van Courtenay naar Victoria
Wat een luxe, we kunnen maar liefst kiezen uit 3 huizen hier in Canada.
We zijn een week in het houthakkershuis in Courtenay geweest. Wat een gezellig huis, met de kat Smoky snorrend voor de haard. Wat een rust en stilte en een uitzicht..... waanzinnig. Het enige wat je hoort zijn de kabbelende golven en af en toe de roep van een Bald Eagle, wat een heel apart geluid is.
Toen het op een avond volle maan was hebben we buiten staan kijken hoe de maan de baai prachtig verlichtte en er veel sterren te zien waren. (het is dan ook heel donker hier)
Aan het eind van de straat begint het 'Seal Bay Park' een regenwoud wat vroeger door vrijwilligers van paden is voorzien en waar je nu prachtig kunt wandelen. Er leidt ook een pad van de klif naar beneden naar het kiezelstrand. Hier liggen volgens de parkbeschrijving s'zomers de walrussen en zeehonden te zonnen op de kiezels. Helaas dat zullen wij niet zien. Wat wij ook niet zien zijn de cruiseschepen die hier voorbij komen vanaf de maand mei en helaas ook geen walvissen.
Ook al die prachtige bloemen die al eind februari gaan bloeien zullen moeten wachten tot ons volgende bezoek. Er zijn dan ook voldoende redenen om nog een terug te komen naar dit deel van de wereld daar zijn wij nu wel achter.
Jammer dat de Dollar al met meer dan 10% is gestegen sinds oktober vorig jaar, dat maakt alles toch wel een stukje duurder.
We verkenden de Comox Valley waar Courtenay deel van uit maakt.
Op de enige zonnige dag van de week reden we via de kust naar het Strathcona National Park.
Magnifiek al die dennen spiegelend in het water met hier en daar nog sneeuw.
Ook Mount Washington met op 1600 meter de meeste sneeuw van alle skigebieden ter wereld
(Met kerst lag hier 5 meter sneeuw!) was indrukwekkend.
Maar na een paar regendagen reden we de 220 km naar Victoria, hopelijk is het weer daar beter.
Vancouver Island heeft het beste klimaat van Canada en Victoria heeft volgens de statistieken veel minder regen dan het noorden.
We zijn echte zigeuners aan het worden, we rijden met onze koelbox en doos met groceries van het ene huis naar het andere. Zo arriveerden we op zondagavond in het gezellige huis van Ted en Nancy
die ons met kerst hun huis aanboden als zij met vakantie zijn.
Dus wij hebben ons hier nu 10 km van Victoria geïnstalleerd, alleen regent het hier nog harder dan in Courtenay, maar het weerbericht heeft het over droog weer aan het eind van de week.
Wat is er een beter idee op zo'n natte dag dan het Royal British Columbia Museum.
Een prachtig museum in het hart van Victoria met een afdeling First Nations (Indianen) waar nog eens uitgebreid de trieste geschiedenis van de Indianen wordt uitgelegd. Door contact met de Europeanen kregen ze ziektes waartegen ze geen weerstand hadden. In 1 jaar tijd stierven van sommige stammen 75% van de mensen aan pokken.
Heel jammer dat hun huizen met de totempalen en de prachtige kunst die ze maken alleen nog in een museum te zien is. Deze mensen waren één met de natuur. Ze gebruikten alles van een boom, aten zalmen en heilbot, die ze rookten voor de winter. Ook maakten ze prachtige hoeden en manden van riet. Ze kenden alle planten en bloemen uit het regenwoud, alle medicinale krachten en maakten zelfs parfum. Wat heel interessant is hoe ze waterdichte kisten maakten om spullen in te vervoeren.
Ze maakten een langwerpige plank waarin ze 3 gleuven kerfden. Door middel van stomen boog men de plank in de gleuven zodat een kist ontstond.
Ook hun kano's werden gemaakt met de stoomtechniek. We hebben weer heel wat opgestoken vandaag.
Eilandpoezie
Gistermorgen 16 jan. 2011 vertrokken we in de stromende regen van Coquitlam naar de haven van Horseshoebay voor de oversteek per ferry naar Namaino Vancouver Island.
Op zee begon zowaar de zon te schijnen zodat we een prachtig uitzicht hadden over de omliggende eilanden. De rit naar Courtenay was 120 km noordwaarts.
Eind van de middag werden we hartelijk ontvangen door Sarah en Neil in hun boomstammenhuis waarvan de tuin direct grenst aan de Street of Georgia ( de zee tussen het vaste land van Canada en Vancouver Island) Sarah had heerlijk gekookt en later kwamen de buren kennismaken.
Vandaag zijn ze vertrokken voor hun vakantie naar Hawai wat van hieruit maar 5 uur vliegen is.
We vonden hier in huis onderstaand gedicht, wat goed de sfeer weergeeft van dit eiland waar al vele duizenden jaren mensen wonen.
If ever you've lived on an island
If ever you've lived by the sea
You 'll never return to the mainland
Once your spirit has been set free
----------------------------------------------------
If ever you smelled the ocean
or tasted the salt in the air
you'll know you've discovered a haven
that is uncommon, precious and rare
-----------------------------------------------------
If ever you've seen the whales play
or watched the eagles in flight
you'll remember again why you live here
and why it's feels so right
---------------------------------------------------
if ever you've seen the sunset
as the ferry passes the shore
you've seen the beauty of the island
that will be with you forever more
---------------------------------------------------
if ever you've heard the seagulls
the waves, a foghorn, the winds
then you've heard the song of the island
and the peaceful message its send
Wisten jullie dat?
*Canadezen dol zijn op koffie en er dan ook op elke hoek van de straat een koffieshop is.
*Ze dan ook overal rondlopen met een papieren beker met koffie
*De kleinste maat koffiebeker hier net zo groot is als 2 koppen in Nederland
*Canadezen midden in de winter in een korte broek buiten lopen en vaak ook zonder jas
*Dat meisjes hier ook geen panty's dragen maar met blote benen onder een minirok lopen
*Dat mode een woord is wat ze hier niet kennen....
*Kleding die wij al 20 jaar geleden weggedaan hebben hier nog volop gedragen wordt
*Dat je hier geen nette kleding nodig hebt want iedereen loopt in een spijkerbroek
*Benzine hier maar €0,80 kost en dat Canadezen dat duur vinden
*Niemand hier een kersstal heeft
*Iedereen hier hetzelfde eet met kerst (turkey)
*Ze in een land met de meeste bomen ter wereld een kunstkerstboompje in de kerk hebben
*Je heerlijk kunt eten in de pubs en die heel betaalbaar zijn
*Dat je daar ook heel uitgebreid kunt ontbijten en brunchen
*Dat hier ook casino's zijn waar je ook kunt gaan eten
*Je hier geen deurstickers hebt voor reclamedrukwerk
*Je dan ook iedere week een halve meter reclamefolders op je deurmat krijgt
*Je hier naar je brievenbus moet lopen om je post op te halen op het eind van de straat
*Hier nog steeds mensen zijn die in de supermarkt hun boodschappen in 10 plastic tasjes doen
*Dat je boodschappen hier voor je worden ingepakt en naar je auto worden gebracht
*Dat je een paar cent korting krijgt als je je eigen boodschappentas meebrengt
*Dat boodschappen hier erg duur zijn
*Dat je hier keurig in de rij gaat staan en niemand voordringt
*Canadezen zeer vriendelijke, beleefde en gastvrije mensen zijn
*Wij niet de groeten willen doen aan degene die onze vuilnisbak heeft gestolen
*Het hier nooit echt koud wordt in British Columbia maar wel veel regent
*Je als natuurliefhebber niet uitgekeken raakt op al die prachtige Nationale parken
*Hier de meeste zeearenden ter wereld zitten
*Dat je hier nergens mag roken
*Dat je hier door rood licht mag rijden als je rechtsaf slaat en niemand hindert
*Je hier met oudjaarsavond een vrijwilligerscentrale kunt bellen die 'dronken' mensen met hun auto's naar huis brengt
*Je hier een helm op moet tijdens het fietsen
*Iedereen hier gestoord is van ijshockey
*De meeste mensen hier nog steeds in veel te grote auto's rijden
*Dat een van de redenen is dat auto's hier stukken goedkoper zijn en benzine ook
*Dat we hier weinig merken van milieubewustzijn
*Je hier nauwelijks spaarlampen, zuinige douchekoppen, waterbesparende toiletten ziet
*Wel veel gerecycled wordt
*Je hier al je afval in een keer buiten kunt zetten (gesorteerd) en het allemaal wordt opgehaald
*Het een groot misverstand is dat mensen in dit deel van de wereld alleen hamburgers eten
*Je hier fantastisch kunt eten en heel veel mensen uitstekend kunnen koken en bakken
*Hier net zo weinig op tv is als bij ons
*Hier zelfs nog films uit de 60er jaren op tv zijn
*Dat je hier in supermarkten geen wijn en bier kunt kopen
*Dat je daarvoor naar een liqueurstore moet die meestal naast de pub zit
*Wij het geweldig vinden om eens zo'n lange tijd in Canada te wonen
*Het hier nog veel mooier dan wij dachten
*Huizenruil een geweldige manier is om een ander land te leren kennen
*Het niet alleen om de huizen gaat maar ook om de mensen!
*Wij het niet erg zouden vinden om nog wat langer hier te blijven
*Wij zeker deze reis nog eens in de zomer overdoen
*Dat je als kampeerder hier je hart kunt ophalen
Kerst in Victoria
Vanuit Tsawwassen (onder Vancouver) gingen wij als voetganger op de ferry naar Vancouver Island.
De auto was geparkeerd op de bewaakte parking. Vanaf de parking rijdt een shuttlebus naar de vertrekhal van BC Ferries, dus dat was goed geregeld.
Het was een behoorlijk ruwe zee, dus de restaurants werden gesloten tot we tussen de eilanden voeren waar het meteen rustiger werd. De haven van Swartzbay ligt op 1,5 uur varen en dan kun je met het openbaar vervoer verder en ben je een uur later in Victoria, de hoofdstad van British Columbia.
Een hele andere stad dan de metropool Vancouver. Veel kleiner, gezelliger en heel Engels.
Victoria is het bestuurlijk centrum van British Columbia en de stad heeft zijn bestaan te danken aan de stichting van Fort Victoria in 1843 door James Douglas.
We hadden een hotel geboekt midden in het centrum boven een gezellige pub.
Van hieruit konden we lopend het hele centrum ontdekken.
In de pubs kun je heerlijk eten voor heel redelijke prijzen en is er een enorme keuze in biersoorten.
We hadden enorm geluk met het weer want er was veel regen voorspeld (in Vancouver hadden ze wateroverlast) maar in Victoria was het 11 gr. en droog.
Het was druk in de winkels met mensen die de laatste kerstaankopen deden.
Wij liepen naar het Craigdarroch castle, een kasteel van een miljonair die in de 19e eeuw schatrijk werd van de opbrengsten van een kolenmijn. Het kasteel was mooi versierd. Jammer dat vanhet enorme park wat vroeger bij het kasteel hoorde alleen het parkeerterrein nog over was.
s'avonds maakten we kennis met Nancy en Ted (beiden Canadezen met een Nederlandse achternaam)
Het werd een gezellige avond met weer een etentje in een pub en een ritje door de stad.
Hierna gingen we naar de R.K. kerk voor de familychristmasservice en konden we meezingen met alle bekende Engelse christmascarols.
Op kerstdag ontbijt beneden in de pub en nogmaals naar de kerk (dan kunnen we er weer een jaartje tegen) Mooie kleding kun je maar beter thuislaten als je naar Canada gaat want iedereen zat gewoon in z'n spijkerbroek in de kerk. Elke keer blijkt weer dat de Canadees niet geïnteresseerd is in mode en kleding.
We bekeken het luxe Empresshotel en wandelden langs de haven.
Eind van de middag werden we opgehaald door Nancy en Ted en reden we naar het huis van Ted's dochter Erin en haar man Kevin voor het kerstdiner.
Zij wonen in een huis uit 1923 wat prachtig gerestaureerd is. In hun diningroom stond een prachtige tafel gedekt voor 10 personen. Het diner was heerlijk. Weer turkey met mashed potatoes, spruitjes, zoete aardappels, cranberriesaus, broccolisalade en koffie met petits fours na.
Was een heel gezellige avond, waarop we weereens ons Engels konden trainen.
Wat onze 2e kerstdag is, is hier Boxingday. Alle winkels zijn open en hebben aanbiedingen (vooral electronica en kleding)
Ted en Nancy haalden ons op bij het hotel en na de thee bij hun thuis brachten ze ons weer naar de ferry en gingen wij terug naar Coquitlam.
Op oudjaarsavond zijn we thuis gebleven. Van vuurwerk hebben we weinig gemerkt, 3 knalletjes en dat was het dan.
Als je hier echt Newyearseve wilt vieren moet je naar de pub waar orkestjes spelen of naar de grote hotels waar galabals zijn.
Op Nieuwjaarsdag was het prachtig zonnig helder weer en dat bleef zo 5 dagen.
We zijn dan ook weer constant op stap geweest met de auto naar Squamish en Brackendale waar veel zeearenden in de bomen zitten. Weer naar Harrisson Springs, een prachtige tocht door het besneeuwde landschap. We bezochten Fort Langley. Het plaatsje hadden we al een paar keer bekeken, maar het fort uit 1858 nog niet.
Het fort ligt op een heuvel, een strategische plek aan de Fraserriver, waar de Hudson Bay Company een handelspost vestigde. Zij ruilden dekens, bijlen en messen met de First Nationspeople (Indianen, maar die naam mag niet meer gebruikt worden)
De Indianen hadden cranberries en zalm, maar de Engelsen waren vooral geïnteresseerd in beverhuiden waar hoge herenhoeden van gemaakt werden die in Engeland door de rijke aristocraten werden gedragen. Ook bont van wolven, nertsen, mink en vossen was goed ruilmateriaal.
Deze Engelsen trouwden met inlandse vrouwen die hun van alles leerden om in dit nieuwe land te overleven. Wij kregen een rondleiding van een Indiaan die alles wist van deze immigranten en demonstreerde hoe ze vroeger houten vaten maakten voor het vervoer van zalm e.d.
Wij wensen jullie allemaal een heel gelukkig Nieuwjaar!
Santaclaus is coming!
Canada maakt zich al weken op voor Kerst. Het is hier een hele happening en de winkels liggen dan ook vol met allerlei zaken die niemand echt nodig heeft maar die toch goed verkocht worden.
Het vrachtvervoer gaat hier voornamelijk per trein. Ad heeft eens staan tellen hoeveel containers er hier per trein vele malen dagelijks binnen komen. Hij telde 176 containers per trein, de meeste 2 hoog, allemaal uit China. Praktisch alles wat hier in de winkels ligt is 'Made in China'.
De parkeerterreinen bij de malls zijn bomvol en iedereen maakt zich druk over kalkoenen en kado's, het is hier niet anders dan in Nederland.
De huizen worden aan de buitenkant prachtig versierd met lampjes, hertjes enz. In het plaatselijk krantje staan elke week adressen van de mooist versierde huizen. Het is dagen werk om al die lampjes op te hangen, maar het resultaat is prachtig.
In Vancouver viel de aankleding van de stad een beetje tegen. Weinig kerstbomen, alleen binnen en in de dure hotels. Ook niet echt veel verlichting. Wel enorm veel activiteiten b.v. op de kortste dag 21 december een prachtig verlichtte Chinese tuin in Chinatown met lampionnen.
Santaclaus werd binnengehaald op een jacht met daarachter een hele colonne versierde jachten met kerstmuziek die de innlet in kwamen varen. In de theaters spelen allerlei kerstmusicals en uiteraard het ballet 'de Notenkraker' waar wij ook naar toe gaan.
Gisteren zijn we naar 'Bodyworlds & the brain' geweest. Dit is een presentatie van echte lichamen van overledenen die hun stoffelijk overschot ter beschikking van de wetenschap hebben gesteld en prachtig zijn geprepareerd. Zeer indrukwekkende tentoonstelling die volgend jaar in Rotterdam komt.
Hierna volgde een Omniversum film over hetzelfde onderwerp. Voor meer info http://www.bodyworlds.com/
Wij hebben 'ons huis' bescheiden versierd aan de buitenkant en binnen staat de nieuwe kersstal bij het gezellige haardvuur.
Wij hebben het lekker makkelijk deze kerst. Wij vertrekken morgen met de ferry naar Victoria op Vancouver Island. Victoria is de hoofdstad van British Columbia. Wij hebben hier een hotel gereserveerd voor 3 nachten en zijn uitgenodigd bij mensen voor het kerstdiner.
Kerst is hier maar 1 dag. De 2e dag is het Boxingday en deze dag staat in het teken van kopen.
De sale die al weken aan de gang is begint dan pas echt. Blijkbaar liggen de mensen s'nachts voor de winkels om als eerste binnen te zijn.
Vanmorgen was op de radio dat mensen ook hier veel online kopen en alvast inlogcodes van winkels hebben op internet om toch maar vooral geen koopjes mis te lopen.
Maar niet iedereen heeft het hier goed. Er worden heel veel acties ondernomen om geld en voedsel in te zamelen voor homeless people en de voedselbank. Er zijn hier aardig wat zwervers, ook omdat alleen in dit deel van Canada een mens op straat kan leven. In andere delen van Canada is het veel te koud. Vorige week reed de Canadian Pacific Expres dwars door Canada en deed veel plaatsen aan. De trein was versierd met lampjes en er speelde een band in een van de wagons. Allemaal om geld in te zamelen voor de voedselbank.
Nou jullie zijn weer op de hoogte. Wij wensen iedereen fijne dagen en bedankt voor alle digitale en echte kerstkaarten, keileuk.