Het viel niet mee om afscheid te nemen van het boomstammenhuis in Courtenay.

Toen we alles ingepakt hadden, het huis schoon was en de poes verzorgd heb ik nog een tijdje in de tuin naar de innlet staan kijken. Vandaag was een prachtige dag met een flink windje (het waait hier maar zelden) en het uitzicht op de besneeuwde toppen van de bergen aan de overkant op het vasteland was schitterend.

Wat een droomplek, de buren hebben een zitje gemaakt op een overstekende rots en kunnen van de zomer onder de boom zitten en kijken naar de voorbijkomende cruiseschepen die naar Alaska varen en de walvissen en zeehonden.

Via de 'Oceanroad' reden we naar Nanaimo voor de oversteek terug naar Horseshoebay.

De Street of Georgia was behoorlijk woelig, maar de uitzichten prachtig.

Een heel andere wereld om weer in de metropool Vancouver te zijn. Wij wonen dan wel in Coquitlam wat 30 km van Vancouver ligt, maar ook daar is het een hele drukte en zitten er winkels en bedrijven in overvloed. Effe wat anders dan de rust op het eiland en de hertjes in de tuin.

We hadden geluk met het weer en er was nog één ding op de adviezenlijst van Claus wat we nog niet gedaan hadden en waar het prachtig weer voor moest zijn en dat was vliegen in een 'Cessna' een éénmotorig propellervliegtuig (voor 4 personen incl. de piloot).

We waren in de buurt van de airport van Pitt Meadows, een klein vliegveldje waar piloten hun opleiding krijgen en vluchten in de omgeving worden gemaakt voor toeristen.

We gingen informeren naar de mogelijkheden en konden meteen boeken voor een vluchtje voor de volgende dag. Het gaat daar allemaal heel gemoedelijk, niet aanbetalen, niks tekenen dat je meegaat op eigen risico en de prijzen vallen heel erg mee.

De volgende morgen om 11 uur stonden wij klaar voor vertrek. Het was niet zo helder als gisteren maar volgens de piloot was het over de bergen heen prachtig.

Hij stelde voor om de Fraserriver te volgen en door de Fraservalley te vliegen (dan zie je de blauwebessenstruiken met hun rode takken zo mooi) en dan over de besneeuwde toppen van de bergen naar het prachtige meer van Harrisson Hot Springs (naar die plek waar wij al diverse keren naar de Bald Eagles zijn wezen kijken)

Wat een belevenis. Anne-Marie zat voorin naast de nogal brede piloot dus kon zich nauwelijks bewegen laat staan foto's maken. Ad had 2 plaatsen achterin dus was vandaag de fotograaf.

Koptelefoon op om met elkaar te communiceren en de berichten te horen vanuit de controlltower betreffende zicht, windsnelheid, hoogte enz. Het was een schitterende tocht. Er was geen wind dus het vliegtuigje vloog heel rustig op 1600 m.over de toppen van de besneeuwde bergen.

Tijdens de terugvlucht vlogen er 3 Bald Eagles hoog boven het vliegtuigje.

Na een soepele landing en foto's met de piloot lunchten we in de kantine van het vliegveld tussen de piloten.

Jammer pa of Cor dat jullie niet in de buurt waren, want er had nog een persoon meegemogen, maar die mocht niet veel wegen.